Kontakt

Kaplica szpitalna pw. Miłosierdzia Bożego w Szpitalu Wojewódzkim im. św. Łukasza w Tarnowie

ul. Lwowska 178A

33-100 Tarnów

Namaszczenie chorych

"Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by modlili się nad nim i namaścili go olejem w imię Pana"(Jk 5, 14n)

Namaszczenie chorych jest sakramentem, który przygotowuje i uzdalnia do prawdziwie chrześcijańskiego przeżywania i „wykorzystania” choroby. Jest ona wielką życiową próbą chrześcijańskiej postawy, w tym szczególnie wiary, nadziei i miłości. Sakrament chorych nie powinien być natomiast pojmowany jako sakrament umierających, gdyż taką funkcję pełni Wiatyk – Komunia Święta udzielana na „drogę” ku wieczności.
 

Co daje sakrament namaszczenia chorych?

1. Sakrament namaszczenia chorych ma dać choremu łaskę zdrowia - zgodnie z wolą Bożą oraz siły do niesienia krzyża cierpienia i choroby.
2. Namaszczenie chorych daje choremu umocnienie, wlewa pokój w jego serce i pomaga zjednoczyć się z cierpieniem Chrystusa na krzyżu. 
3. W przypadku osoby, która z jakiegoś powodu nie może się wyspowiadać (np. osoba nieprzytomna, niedosłysząca, zaintubowana, bardzo słaba), sakrament namaszczenia chorych, warunkowo wiąże się z odpuszczeniem grzechów. Kiedy pacjent odzyska zdrowie i powróci do normalnego funkcjonowania, powinien jednak przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania w sposób tradycyjny.
    

Kto go udziela i w jaki sposób?

Sakramentu namaszczenia chorych udziela kapłan, namaszczając czoło i ręce pacjenta olejem chorych poświęconym przez biskupa w Wielki Czwartek oraz wypowiadając następujące słowa: Przez to święte namaszczenie niech Pan w swoim nieskończonym miłosierdziu wspomoże Ciebie łaską Ducha Świętego. Amen. Pan, który odpuszcza Ci grzechy, niech Cię wybawi i łaskawie podźwignie. Amen.
 

W normalnych warunkach, tzn. kiedy chory jest przytomny, przed przyjęciem sakramentu namaszczenia powinien przystąpić do sakramentu pokuty.
 

Sakrament namaszczenia powinien być udzielany wtedy, gdy człowiek uświadamia sobie poważny charakter choroby, która go dotknęła:

• przed ważną operacją lub rozpoczynającym się długim leczeniem;
• osobom w podeszłym wieku, niekoniecznie chorym;
• dzieciom, które mogą być już świadome roli tego sakramentu (w praktyce po I Komunii Świętej).
   

Warto pamiętać, że sakrament namaszczenia można otrzymać wiele razy w życiu. Zasadniczo sakrament namaszczenia chorych można przyjmować co pół roku. Okres ten może być skrócony w razie poważnego pogorszenia stanu zdrowia lub poważnej operacji.

O udzielenie sakramentu namaszczenia chorych powinien poprosić sam pacjent, a gdy on nie jest w stanie tego zrobić, powinna uczynić to jego najbliższa rodzina.

Czas choroby, cierpienia i leczenia w szpitalu to także czas refleksji i zadumy nad samym sobą oraz okazja do przemiany swojego życia.